maandag 7 maart 2011

UIT-gelezen



Tegenwoordig zou ik het liever hebben over UIT- slapen (of Inslapen) , het is een zeer onchristelijk uur en ik moet straks weer vroeg aan de slag. Maar laten we de boeken niet uit het oog verliezen: zij zijn standvastig mijn medicijn, mijn toeverlaat en verdienen mijn devotie (of niet...)waarvan ik hier een spoor wil achterlaten.
Het is lang geleden en ze zijn met velen deze keer en begin ik nu met de eerste of de laatste?
En ook nog dit: er zijn geen verkeerde gedachten.
En dit: foto hierboven uit Sayat Nova van de Armeens-Georgische filmmaker Paradjanov.

* De Weg van Cormac McCarthy: "Geen land voor oude mannen" van deze schrijver kon mij niet bekoren maar De weg is een zeer fascinerend boek. En niet in het minst door de afgekloven taal, de dialoogjes tussen vader en zoon zijn pure essentie, het verhaal een nachtmerrie (en een toekomstbeeld?)De film heb ik niet gezien, dat hoeft ook niet, ik kan me het grijze en grauwe zo voorstellen, de belofte van een blauwe zee blijft lang hangen tot...En toch geloof ik in een soortelijk lokaal happy end!

*Het land van mijn grootmoeder van Peter Balakian (vert.1998)is het (autobiografisch) verhaal van een jongen die in een zeer beschermd Amerikaanse middenklasse opgroeit. Via de verhalen van zijn grootmoeder ontdekt hij het "taboe" van zijn familie: de verzwegen holocaust van het Armeense volk. Op de vooravond van de genocide beleefde de Armeense cultuur een renaissance. Schrijvers, dichters combineerden hun eigen oude tradities en beeldende kunsten met de "Europese" verlichting en romantiek. Zoals Bertolt Brecht of Nazim Hik in hun tijd, in hun land, vervolgd werden, zo werden de Armeense dichters door de Turkse regering vervolgd als staatsvijanden. In het holst van de nacht op 24 april 1915 werden 250 intellectuelen en schrijvers weggevoerd en terechtgesteld. De renaissance werd het zwijgen opgelegd en zou nooit meer tot wasdom komen.

* "Where Three Roads Meet" van Sally Vickers. Na een inval van de nazi's in zijn huis in Wenen, vlucht Sigmund Freud en zijn familie naar London. Hij heeft kaakkanker, heeft zo'n 32 operaties ondergaan, maar wilt de sigaar 'die hem inspiratie brengt', niet laten. In zijn laatste maanden krijgt hij op gezette tijden bezoek van een mysterieuze blinde man met een missie : het ware verhaal van Oedipus vertellen. Of hoe een criminele daad uit het antieke Griekenland tot op de dag van vandaag voor beroering kan zorgen!

* "Norwegian Wood" van Haruki Murakami. Wat is dit voor een held die in alles wat hij doet zeer nauwgezet is, nooit een verkeerde stap zou zetten,en toch geen poot uitsteekt als zowat heel zijn omgeving zelfmoord pleegt. Er ontgaat mij iets?

* "Vormen van religieuze ervaring" van William James. Nee, daar ga ik nu even niets over zeggen... Velen zullen dit eigenaardig vinden, maar dit is één van mijn lievelingsboeken.

* "De begraafplaats van Praag" van Umberto Eco. Ondertussen heb ik de kritieken ook gelezen als zou het boek te "ingewikkeld" zijn, deze lieden moeten dan maar Dan Brown lezen, vind ik. Want het is een geweldig machtig meeslepend boek en nog bezig...

Gladys

1 opmerking: